Зранку з першым сонцам, толькi развіднела
З горкай соллю слёзы ліе на дол Амэля,
У старога Вiнсэнта дрыжыць шчака -
Выпрауляюць у войска польскае сынка.
На заходнiх крэсах чорныя хмары,
На усходнiх крэсах чырвоным гарыць.
Над сядзiбай крумкачамi знак бяды,
Ох i наядзiмся супу с лебяды.
Чорныя часы грукочуць у дзверы,
Ды не сена косяць касiнеры.
Як бы не хацела мацi сына уберагчы,
Колькi б старая не плакала у начы,
Але ж цяпер нясе яго салдацкая дарога,
Дзеля хлеба, дзеля волi, дзеля Бога.
На заходнiх крэсах чорныя хмары,
На усходнiх крэсах чырвоным гарыць.
Над сядзiбай крумкачамi знак бяды,
Ох i наядзiмся супу с лебяды.
Чорныя часы грукочуць у дзверы,
Ды не сена косяць касiнеры.
Дзедау хутар больш квитнець ня будзе,
Хлопец кулю атрымау пад крыж у грудзi,
Дома уздрыгнула у гэты момант мацi,
Пацеркi счытаючы у курнай хаце.
Растапталi ботамi канфiдэратку,
Патанулi крэсы у сутоке вайны.
Над сядзiбай крумкачамi знак бяды,
Ох i наядзiмся супу с лебяды.
Чорныя часы грукочуць у дзверы,
Ды не сена косяць касiнеры.
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1