Skalmold - Að hausti | Текст песни

• Тексты песен
• Skalmold
• Að hausti

Tveimur jafnfljótum
Tiplar yfir sandinn
Landið suður lokkar
Tíminn hálfnaður
Sömuleiðis vandinn
Andið svala okkar
Enginn þekkir til
Gjörða eða göngu
Vona sinna valdur
Gömlu konunnar
Endur fyrir löngu
Kona vindur kaldur
Skórinn Gatslitinn
Skörð eru í kápu
Lækir frosnir leka
Skemmir göngu með
Sögum eða drápu
Flækir ísinn fleka
Reynslan Æskune
Rúði inn að skinni
Tapa laufin trjánum
Rífur gömul sár
Slitrótt bernskuminni
Gapa klettar gjánum

[Chorus:]
Það var haust, við þögðum
Allt vort traust, við á þig lögðum
Endalaust en lítið sögðum
Það var haust, við þöðum

Ferðast einsömul
Fararskjótinn enginn
Gjánum klettar gapa
Félagsskapurinn allur
Úr sér genginn
Trjánum laufin tapa
Kaldur vindurinn
Klónum sínum sekkur
Fleka ísinn flækir
Krækiberjablá
Lækjarvatnið drekkur
Leka frosnir lækir
Liðið sumarið
Lækkar sól og dofnar
Kaldur vindur kona
Leggst þar undir stein
Örmagna og sofnar
Valdur sinna vona
Leikur andlitið
Ljósrauð morgunglæta
Okkar svala andið
Líkt og Brynhildar
Goðin hennar gæta
Lokkar suður-landið

[Chorus:]
Það var haust, við þögðum
Allt vort traust, við á þig lögðum
Endalaust en lítið sögðum
Það var haust [2x], við þögðum
Það var haust, í sárum
Allt vort traust, við á þig bárum
Endalaust en lítið sögðum
Það var haust [2x], við þögðum
Það var haust, í klettum
Allt vort traust, við á þig settum
Endalaust en lítið sögðum
Það var haust [2x], við þögðum

[English translation:]

Striding quick across the sands
The south, it calls us
Half our time and half our trouble stands
Fresh winds befall us
No-one knows where fate will chime
What your destiny holds
For the crone, once upon a time
Woman, wind so cold
Shoes worn, cape is frayed
Frozen streams are weeping
Foul path with rhymes is laid
Tangled floes are sweeping
Fields of innocence
No more than an ember
Trees will lose their awning
Old wounds opened by
What she will remember
Mountain’s wounds are yawning

Leaves they turned, no word spoken
Trust unearned, time unbroken
Silence learned, faith it’s token
Leaves they turned, no word spoken

Lonesome traveller, searches out her way
Mountain’s wounds are yawning
No-one next to her, nothing more to say
Trees will lose their awning
Wind-claws rend her flesh, silent is her scream
Tangled floes are sweeping
Blue hands trembling, drinking from a stream
Frozen streams are weeping
Summer’s day is gone, sun is sinking low
Woman, wind so cold
Lays down by a rock, sleeping in the snow
What your destiny holds
Red dawn strokes the face of a frozen sleeper
Fresh winds befall us
Just like Brynhildur, the Gods will be her keepers
The south, it calls us

Leaves they turned, no word spoken
Trust unearned, time unbroken
Silence learned, faith it’s token
Leaves they turned,
Leaves they turned, no word spoken
Leaves they turned, turned to cinder
Our trust burned, you the tinder
Silence learned, faith it’s token
Leaves they turned,
Leaves they turned, no word spoken
Leaves they turned, rocks their landing
Our trust spurned, you left standing
Silence learned, faith it’s token
Leaves they turned,
Leaves they turned, no word spoken